اي که گفتي هيچ مشکل چون فراق يار نيست

گر اميد وصل باشد، همچنان دشوار نيست

نوک مژگانم به سرخي بر بياض روي زرد

قصه دل مي نويسد حاجت گفتار نيست




در آن نفس که بميرم در آرزوي تو باشم

بدان اميد دهم جان که خاک کوي تو باشم

به وقت صبح قيامت، که سر زخاک برآرم

به گفتگوي تو خيزم، به جستجوي تو باشم

حديث روضه نگويم، گل بهشت نبويم

جمال حور نجويم، دوان به سوي تو باشم