فرصتی برای دوست داشتن...

دل خوشی لحظه لحظه ی حیاتم به حضور تو وابسته است

غمهایت برایم غم و نشاطت برایم ارمغان شادیست

چگونه بگذرم از تو ای امید محال

چگونه رشته های کلام را به هم اویزم تا به تو بگویم دوستت دارم

چگونه به تو بگویم بمان

چگونه به تو بگویم که بودنت بهانه ی نفس کشیدن و رفتنت برایم ناقوس مرگ است؟

چرا ندانستم که توتنها مسافری هستی که با رفتنت زندگیم به ویرانی سوق بیدا می کند

ای کاش به زندگیم نمیامدی وای کاش دنیای من نمی شدی.