فرصتی برای دوست داشتن...

انسان سه کلمه را خود باید تجربه و درک کند

عشق

ایمان

مرگ

انسان به تنهایی عاشق می شود

تنها ایمان می آورد

تنها به استقبال مرگ می رود .

جانا مرا چه سوزی چون بال و پر ندارم             خون دلم چه ریزی چون دل دگر ندارم

در زاری و نزاری چون زیر چنگ زارم              زاری مرا تمام است چون زور و زر ندارم

گر پرده‌های عالم در پیش چشم داری               گر چشم دارم آخر چشم از تو برندارم

در پیش بارگاهت از دور باز ماندم                      کز بیم دورباشت روی گذر ندارم

روزی گرم بخوانی از بس که شاد گردم               گر ره بود در آتش بیم خطر ندارم

عالم پر است از تو، غایب منم ز غفلت                 تو حاضری ولیکن من آن نظر ندارم

نه نه تو شمع جانی پروانه‌ی توام من                 زان با تو پر زنم من کز تو خبر ندارم

 عطار نیشابوری

I do not know this story you"ve ever heard or not. I define an introduction is to start.
Man walking on the beach was busy. The young boy saw the distant bend is and what is on the ground and thrown to the sea! The little boy repeated the work, the man was curious.
 What is the procedure?
What on earth is that?
Sure miss someone is angry.!
 Moved towards the boy. When the boy came near, he saw a star on the ground and thrown to the sea; out next and the next ...
Went. The boy asked: What are you doing?
The boy said: "The stars of high water at night rather than stay on the beach before sunrise if the vestigial not to open, the heat will dry and die. My every day before dawn I"m coming to shore and they ascribe to the open sea.
At first thought the man remained astounded.
Smiled: What good is a futile"re done! First, a job is every night during the Second Beach Stowe much that you cannot restore them all into the sea?

The boy smiled as well as doing work that was taken out and a man showed:
Maybe I can not do this for all the stars do, but I"m sure that this star is a chance to live again. Then toss out to the sea and will continue to work.
Man after a short pause the boy went along with it will start removing the stars to hold back the sea.
We live in a world that some day the world will enter And will find an opportunity to live and a number of close and depart this world that have had an opportunity to will complete.

Have you ever thought that the way this opportunity is taken from us?
How many of these people out of poverty, many people from starvation, disease or natural disasters, accidents and natural deaths are met?
This ugly and beautiful world together is. Hope and joy a new baby to a family to despair and death and despair dear. As a member of my small wide world I want to tell you we can not perhaps all the stars from dying, but we can help small and insignificant with his chance to forgive a star.
My dear friend I have cancer. This is my life out of the dimness and silence so far is no. You sure its a star near you. With its help, the opportunity to create for him is out of luck. Children, orphans, street children, and certain cancer patients, how small, how large, elderly and respectable people who every day try not to bash anyone.
Series of benchmark site, certain diseases Foundation, nursery and dozens of charities and other social press center. Certainly you can with the help of their few big thing to do. For example, with 1000 USD per month, the benchmark Foundation can do a great job. Or with a simple prayer, a smile or even expand this text ...
The choice is ours, no difference you can pass out next to you.
You can remove the star and make the sea.
My friend, his parents pray together.

Give out the rescue!

Sample sites are small, you can search. Again you will find. www.cffsd.org             www.mahak-charity.org         www.mehrbaran.com www.bonyadomid.blogfa.com

This text has been translated by Google Translate

به نام خدای دوستیها

نمی دونم این داستان را تا حالا شنیدید یا نه. تعریفش می کنم تا مقدمه ای باشد برای شروع.

مرد در کنار دریا مشغول قدم زدن بود. پسری جوان را دید که در دوردست خم می شود و چیزی از روی زمین بر می دارد و به سمت دریا پرت می کند! کم کم با تکرار کار پسرک، مرد کنجکاو شد.

- این چه روندی است؟

- چه چیزی را از روی زمین بر می دارد؟

- حتما از دست کسی عصبانی است.!

 به سمت پسرک حرکت کرد. وقتی به نزدیکی پسرک رسید دید که او ستاره ای از روی زمین بر می دارد و به دریا پرت می کند؛ ستاره بعدی و بعدی...

پیش رفت. از پسرک پرسید: مشغول انجام چه کاری هستی!؟

پسرک گفت: این ستاره ها از مد دریا، شبها در ساحل دریا جای می مانند و اگر قبل از طلوع خورشید به دریا باز نگردند، از گرما خشک می شوند و می میرند. من هرروز قبل از طلوع آفتاب به ساحل می آیم و آنها را به دریا باز می گردانم.

مرد ابتدا مبهوت ماند و اندیشید.

لبخندی زد: خوب این چه کاری بیهوده ای است که انجام می دهی! اولاً ای کار هر شب تکرار می شود. ثانیاً طول ساحل زیاد است و تو نمی توانی که همه آنها را به دریا بازگردانی؟!

پسرک لبخندی زد و همین طور که مشغول انجام کارش بود، ستاره ای برداشت و به مرد نشان داد:

شاید این کار را نتوانم برای تمامی ستاره ها انجام دهم؛ ولی مطمئنم که این ستاره فرصتی دوباره برای زیستن دارد. سپس ستاره را به سمت دریا پرت کرد و به کار خود ادمه داد.

مرد بعد از مکثی کوتاه به سمت پسرک رفت و همراه با آن شروع به برداشتن ستاره ها کرد و به آغوش دریا بازگرداند.

ما در دنیایی زندگی می کنیم که روزانه عده ای به این دنیا وارد می شوند و فرصتی برای زندگی پیدا می کنند و عده ای از این جهان رخت می بندند و فرصتی را که داشته اند را به اتمام می رسانند.

تا حالا فکر کرده ایدکه به چه روشی این فرصت از ما گرفته می شود؟!

چند نفر از این انسانها از فقر، چند نفر از گرسنگی ، بیماری، یا بلایای طبیعی، حوادث و به طور طبیعی به دیدار مرگ می روند؟

این دنیا زشت و زیبا را در کنار هم دارد. تولد یک نوزاد امید و نشاط را به یک خانواده می دهد و مرگ عزیزی یاس و نا امیدی. من به عنوان یک عضو کوچک در این جهان پهناور می خواهم به شما بگویم ما شاید نتوانیم تمام ستاره ها را از مرگ نجات دهیم ولی می توانیم با کمک اندک و ناچیز خود فرصتی به یک ستاره ببخشیم.

من دوستی گرامی دارم که مبتلا به سرطان شده است. این ستاره زندگی من است که تا کم نوری و خاموشی فاصله زیادی ندارد. شما هم حتماً در نزدیکی خود ستاره ای دارید. با کمک به آن، این فرصت را برای او ایجاد کنید تا ستاره خوش شانسی باشد. کودکان بی سرپرست، بچه های خیابانی، بیماران سرطانی و خاص، چه کوچک، چه بزرگ، سالمندان و افراد آبرومندی که هرروز تلاش می کنند تا شرمنده کسی نباشند.

سری به سایت محک، بنیاد بیماری های خاص، شیر خوارگاه و ده ها مرکز خیریه و اجتماعی دیگر بزنید. حتماً شما با کمک اندک خود می توانید کاری بزرگ انجام دهید. مثلاً با هزار تومان در ماه، به بنیاد محک می توانید کار بزرگی انجام دهید. یا با یک دعای ساده،یک لبخند و یاحتی گسترش این متن...

انتخاب با ماست، شما می توانید بی تفاوت از کنار ستاره ها رد شوید.

شما می توانید ستاره ای را بردارید و به دریا بیاندازید.

برای دوست من، پدر و مادرش هم دعا کنید.

ستاره ها را نجات بدهیم.

این سایت ها نمونه ای کوچک است، می توانید جستجو کنید و بازهم پیدا کنید.

www.cffsd.org             www.mahak-charity.org         www.mehrbaran.com      www.bonyadomid.blogfa.com

پیام آمد:

"ازت متنفرم، دست از سرم بردار.

گوشی رو بر داشت به سرعت شماره­اش را گرفت.

-         بوق خورد.

-         رد تماس شد.

-          دوباره زنگ زد.

-         رد تماس شد.

-          زنگ زد.

-         گوشی از دسترس خارج شده بود.

پیام زد:

"اسم اینکاری که میکنی بچه بازی است، نه فداکاری نه هرچی که خودت فکر می کنی. اگر این مدت زنگ نزدم یا اقدامی، چون تو خواستی تنها باشی. الان چون می خوای من دیگه نیستم. ولی اینو بدون دوست داشتن فقط در کنار هم بودن نیست. نبودن یکی برای بودن تو کافیست. دوستت داشتم. هر جوری که بودی هستی. اگر نفهمیدم و قلب تو را شکستم، منو ببخش.حلالم کن. ... مُرد.

حالا هرروز با التماس به گوشی نگاه می کند و منتظر است.

دلیلش را نمی داند: بیماری باعث جدایی بود؟ بی پولی؟ یا شرط پدرش؟

Message was:
"I hate, off my back."
I quickly found the phone number was his.
- Beep eat.
- Call was rejected.
- Rang again.
- Call was rejected.
- Rang.
- The phone was out of reach.
Message ran:
"The names do you guys play, not a sacrifice, not whatever you think. If this did not call for alarm or something, because you want to be alone. Right now because I do not want me anymore. But without love it only together not to be. not one for just being you. loved you. any way they were and are. And if I did not break your heart, forgive me. Halal Now. I die. "
I beg every day with the phone looks and waits.
Does not know the reason: the disease had caused the separation? Lack of money? Or condition of his father?

This text has been translated by Google Translate

A good day!
 A good day that we tell a lie too
 Not kill each other people, I
 ...
 Why is not that day is today?
 Today again, an opportunity that God has given us to live, there you today that the sun gives light and heat that can be a good day we were waiting.
 We"re their biggest event today.
 This story, which I define my own personal experience is:
 I like the story that I started at age 20 or 21 years old I was. Siavash Ghomeyshi myself with songs I have been suffocated. Life for cold and dark and love that define the beautiful songs and poems were hidden, I spent days.
 Peak days of despair and frustration, begging bowl was lifted high and seek a legendary love! First person who found her first and last put their love! Bittersweet adventures occurred.  Love began the second season! Separation.
 Weakness was the era, was a suspect, or the financial inability or against parents ...

Or was it my fault?
Maybe around?
I do not want anyone looking to explore and to point fingers and make it subject to the above is not connected. Maybe later wrote. Separation of the second season began. I sat up nights waiting for that call we have. She was the pride or me! I look forward to so maybe I could visit her. Bitter. Those who have experienced this season knows.
Over four years. Bad events, and situations that can be obtained simply got out and I"d lose indifferent. Who plans to sabotage the time I got out and fired S. Oh my god how stupid I was ... Now that I think they understand just how wrong I was. Situations that have lost had used was ahead of many ...
(It remains open my mouth ...)
The four year coma to me like I was going, I found no time nor attention to everything around. Now that my eyes open and see what changes are now all around me, they were women, children were home and have a life and I still feel like I"m 20 years old and fresh way to start.
Sometimes looking for the culprit. I think to myself, Who is to blame? My parents? Laden? Brother? Era? I?
Maybe I can find to blame for the incident that happened, I coma for four years who is to blame but myself? Lack of experience, knowledge and youth caused me to hope that this time something good happens tomorrow, or better say the hope of tomorrow and enjoy the experience last time I ruined my life time. In the past, nor had I not lived and not tomorrow.

Now the shit but sometimes I repeat this mistake, but a cell phone display screen is such that I can recall that this is wrong:
We are lucky in the third sentence:
Experience Yesterday
Use Today
Hope tomorrow
Dear friend! I, as a people who had experienced coma and ruined my moment I arrived to this point and I hope that the bitter experience I do not experience; we will make our moments. Can we decide that a happy or sad, we can journey that we are going to be good pass or snake venom. We enjoy being together, work, friends, parents, and even the small things in life to enjoy. Our moment is now being spent, our choice how we remember it. Experience that we live in the moment is for us viable. Why do we have these experiences do not remember with pleasure.
We"re waiting for that day can be today, this moment!
The text of the message of the world"s all Shiites, Hazrat Ali (AS) to go to the end:
Stated: Finally looks like hard, opening the looks, and because the ring is hard to Bella; Comfort comes.
Good luck.

I"m happy comments, suggestions to me please announce.

This text has been translated by Google Translate.